Emanet Saksılar

Saksılar içinde bir tane belki birkaç tane bitki taşır. Her saksı ayrı bir yaşam biçimi farklı bir durum ama bunların hepsi yaşadıkları yere bağlı. İşte az sonra okuyacağınız da bir seradaki saksıların hikayesi.

Zamanın birinde büyük bir sera varmış. Seradaki bitkilerin her birinin sahibi varmış. Özellikle de kış vakti geldiğinde nerdeyse herkes seraya saksılarını teslim edermiş. Saksıların sahibi her sene kendi aralarında bir kişiyi sera görevlisi yaparlarmış. İlk yıl seçilen adam tatlı, cana yakın ve insanlarla iyi geçinen biriymiş. Kendi görevini iyi yapmış. Her gün çiçeklere bakıyor, suluyor ve besliyormuş. Adamın bu hizmetleri güzelmiş ama gel gör ki bazıları adamdan kendinin olmayan çiçekleri istiyor bazısı çiçeklerini budama zamanında istiyor bazısı da çiçeklerin budanmasını istemiyormuş. Görevli adam bu acayip, saçma, zararlı isteklerin zararını sahiplerinden daha iyi biliyormuş. Onlara aldırış etmeyip kendi bildiğini yapmaya devam etmiş ve bundan dolayı bakıcı adamın görevine son verilmiş. Saksı sahiplerinin istediği dediklerinin hepsinin uygulanmasıymış bundan dolayı yeni gelen görevli saksı sahiplerinin isteklerini yerine getireceğini söylemiş. Başlangıçta görevini yerine getiren adam sonralarda seraya iyi bakmaz hale gelmiş. Hatta bir zaman sonra seraya bile gitmez olmuş. Onu göreve getiren insanlar pişman olmuş “Bu adam nasıl bu göreve geldi ?” diye düşünmüşler. Ancak iş işten geçmişti görevliyi tutmuşlardı bir kere. Oysa farkında olmadıkları bir şey vardı adamın görevinin bitmesini beklemelerine gerek yoktu. Saksılar onlarındı. Bitkiler onlarındı. Sera da onlarındı. Onların olmasa bile sera çiçeksiz, bitkisiz ve saksısız boşluktan farksızdı. Önlerinde iki seçenek vardı ya kendi saksılarına kendileri bakacaklar ya da adamın görevini sona erdireceklerdi...